ตอก vs เจาะ รายละเอียดเล็ก ๆ กับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่
ตอก กับ เจาะ เป็นศัพท์ก่อสร้างง่าย ๆ ได้ยินบ่อย แต่คำสองคำง่าย ๆ นี้ สร้างความแตกต่างในงานก่อสร้างอย่างมีนัยยะสำคัญ และมันเป็นหลักคิดที่สร้างความแตกต่างตั้งแต่ในรายละเอียดจนถึงแนวทางการก่อสร้างใหญ่ ๆ ได้เลย..
ตอก กับ เจาะ ที่จะพูดถึง อยู่ในฐานะคำกริยา
“ตอก” มีความหมายว่า “ใช้ค้อนหรือของหนัก ๆ ตีตะปูหรือหลักลิ่มไม้ ให้ลงไปหรือเข้าไป”
ส่วน “เจาะ" แปลว่า “ทำให้เป็นช่องเป็นรู ทำให้ทะลุไปถึงอีกด้าน”
เมื่อพูดถึงตอกกับเจาะในแว้บแรก คงจะต้องยกตัวอย่างถึงการตอกตะปู หรือเจาะผนังกัน ทีนี้ทั้งสองกริยานี้มันส่งผลแตกต่างกันอย่างไร?
กรณีการตอกตะปูลงผนัง เนื้อตะปูจะเบียดตัวแทรกเข้าไปเพิ่มในเนื้อผนัง ถ้าเป็นแผงหรือผนังไม้ซึ่งธรรมชาติของเนื้อวัสดุมีความเหนียว ตะปูจะอัดแน่น ยึดติดได้ดี แต่ถ้าไม้แข็ง เนื้อไม้ไม่ยึดเกาะกัน หรือตอกชิดริมขอบไม้มากเกิน ไม้ก็มีโอกาสเกิดรอยฉีกได้ และถ้าหากเป็นการเจาะผนังอิฐผนังปูนจะยากขึ้นอีกเลเวล เพราะผนังอิฐและปูนมีความแกร่ง การตอกตะปูตัวใหญ่ ๆ ลงไปแรง ๆ จะทำผนังแตกร้าวเอาได้
ผนังปูนผนังอิฐจึงมีทางเลือกอีกอย่าง ซึ่งก็คือการใช้สว่านเจาะนำ ฝังพุก(แท่งพลาสติกเพิ่มแรงฝืดยึดระหว่างตะปูกับเนื้อผนัง) แล้วจึงค่อยขันสกรูเข้าไป กรรมวิธีการเจาะ ทำให้เนื้อผนังถูกคว้านออกมาส่วนหนึ่งก่อน แล้วค่อยแทนที่เนื้อผนังนั้นด้วยพุกและตะปู โอกาสที่ผนังจะแตกร้าว กะเทาะจึงลดลงอย่างมาก สำหรับผนังอิฐ ปูน จึงแนะนำกรรมวิธีนี้มากกว่า แม้จะเพิ่มขั้นตอนขึ้น และมีฝุ่นผงกวนใจไปบ้าง แต่ก็ดีกว่าทำให้ผิวผนังร่อน ผนังร้าว จริงไหมครับ?
ยกเว้นแต่การตอกตะปูตัวเล็กๆ เช่นที่เอาไว้ตีกิ๊บติดสายไฟ ซึ่งมันการอัดเนื้อตะปูตัวเล็กแทรกลงไปซึ่งไม่น่าจะทำให้ผนังแตกร้าว ก็ตอกได้ครับ สะดวกกว่า
ทีนี้มาถึงเรื่องใหญ่ คำว่า ตอก และ เจาะ ยังเกี่ยวพันกับงานเสาเข็ม โดยเสาเข็มที่ใช้กันทุกวันนี้มีสองประเภทที่เห็นกันประจำ นั่นคือ เสาเข็มตอก และ เสาเข็มเจาะ
ถ้าเข้าใจหลักการตอกและเจาะผนังข้างต้น ก็จะเข้าใจความต่างระหว่างเสาเข็มตอกและเจาะได้ง่ายขึ้น เสาเข็มตอกและเจาะต่างกันที่เสาเข็มตอกคือการตอกตัวเสาเข็มแทรกลงไปในดิน ส่วนเสาะเข็มเจาะจะคว้านดินออกมาก่อนแล้วค่อยใส่เหล็กและเทคอนกรีตลงไปหล่อเป็นเสาเข็ม
ผลข้างเคียงของสองกรรมวิธีนี้ก็ต่างกัน การใช้เข็มตอกจะเบียดดินให้มีความหนาแน่นขึ้น ซึ่งในกรณีการสร้างตึก ต้องใช้เข็มหลายต้น การตอกเข็มจะทำให้ดินค่อย ๆ เบียดตัวกันไป การใช้เข็มตอกประหยัดต้นทุน เพราะทำงานง่ายกว่า แต่อีกด้านก็อาจทำความเสียหายให้กับฐานรากของอาคารข้างเคียงที่มีอยู่แล้วจากการโดนดินเบียดเช่นกัน
การใช้เข็มเจาะจึงมีความปลอดภัยต่ออาคารข้างเคียงมากกว่า เพราะมีการสั่นสะเทือนน้อยกว่า และดินจะไม่ไปเบียดฐานรากอาคารข้างเคียง เพราะฉะนั้นยิ่งมีอาคารอื่นอยู่ใกล้ ๆ ก็ควรพิจารณาใช้เข็มเจาะมากกว่าเข็มตอก
ในกรณีท้องที่กรุงเทพมหานคร มีกฎหมายรองรับกำหนดว่าห้ามใช้เข็มตอก ในระยะที่ใกล้อาคารอื่นมากกว่า 30 เมตร และแม้ท้องที่อื่นจะไม่มีกำหนดตายตัว แต่หากอาคารข้างเคียงเสียหายจากการตอกเข็มหรือการก่อสร้าง ก็ต้องรับผิดชอบเช่นกัน ฉะนั้นแม้เข็มตอกจะประหยัดกว่า แต่ผลเสียหายที่ตามมา อาจจะทำให้ทั้งเสียเวลา เสียเงิน และเสียอารมณ์กับเพื่อนบ้านได้ ก่อสร้างใกล้อาคารอื่น จึงควรใช้เข็มเจาะมากกว่าเข็มตอกครับ
ตอก และ เจาะ ศัพท์สั้น ๆ ง่าย ๆ สองคำนี้ จึงเกี่ยวพันกับรายละเอียดเล็ก ๆ และความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้เอง
จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ
ตอก กับ เจาะ ที่จะพูดถึง อยู่ในฐานะคำกริยา
“ตอก” มีความหมายว่า “ใช้ค้อนหรือของหนัก ๆ ตีตะปูหรือหลักลิ่มไม้ ให้ลงไปหรือเข้าไป”
ส่วน “เจาะ" แปลว่า “ทำให้เป็นช่องเป็นรู ทำให้ทะลุไปถึงอีกด้าน”
เมื่อพูดถึงตอกกับเจาะในแว้บแรก คงจะต้องยกตัวอย่างถึงการตอกตะปู หรือเจาะผนังกัน ทีนี้ทั้งสองกริยานี้มันส่งผลแตกต่างกันอย่างไร?
กรณีการตอกตะปูลงผนัง เนื้อตะปูจะเบียดตัวแทรกเข้าไปเพิ่มในเนื้อผนัง ถ้าเป็นแผงหรือผนังไม้ซึ่งธรรมชาติของเนื้อวัสดุมีความเหนียว ตะปูจะอัดแน่น ยึดติดได้ดี แต่ถ้าไม้แข็ง เนื้อไม้ไม่ยึดเกาะกัน หรือตอกชิดริมขอบไม้มากเกิน ไม้ก็มีโอกาสเกิดรอยฉีกได้ และถ้าหากเป็นการเจาะผนังอิฐผนังปูนจะยากขึ้นอีกเลเวล เพราะผนังอิฐและปูนมีความแกร่ง การตอกตะปูตัวใหญ่ ๆ ลงไปแรง ๆ จะทำผนังแตกร้าวเอาได้
ผนังปูนผนังอิฐจึงมีทางเลือกอีกอย่าง ซึ่งก็คือการใช้สว่านเจาะนำ ฝังพุก(แท่งพลาสติกเพิ่มแรงฝืดยึดระหว่างตะปูกับเนื้อผนัง) แล้วจึงค่อยขันสกรูเข้าไป กรรมวิธีการเจาะ ทำให้เนื้อผนังถูกคว้านออกมาส่วนหนึ่งก่อน แล้วค่อยแทนที่เนื้อผนังนั้นด้วยพุกและตะปู โอกาสที่ผนังจะแตกร้าว กะเทาะจึงลดลงอย่างมาก สำหรับผนังอิฐ ปูน จึงแนะนำกรรมวิธีนี้มากกว่า แม้จะเพิ่มขั้นตอนขึ้น และมีฝุ่นผงกวนใจไปบ้าง แต่ก็ดีกว่าทำให้ผิวผนังร่อน ผนังร้าว จริงไหมครับ?
ยกเว้นแต่การตอกตะปูตัวเล็กๆ เช่นที่เอาไว้ตีกิ๊บติดสายไฟ ซึ่งมันการอัดเนื้อตะปูตัวเล็กแทรกลงไปซึ่งไม่น่าจะทำให้ผนังแตกร้าว ก็ตอกได้ครับ สะดวกกว่า
ทีนี้มาถึงเรื่องใหญ่ คำว่า ตอก และ เจาะ ยังเกี่ยวพันกับงานเสาเข็ม โดยเสาเข็มที่ใช้กันทุกวันนี้มีสองประเภทที่เห็นกันประจำ นั่นคือ เสาเข็มตอก และ เสาเข็มเจาะ
ถ้าเข้าใจหลักการตอกและเจาะผนังข้างต้น ก็จะเข้าใจความต่างระหว่างเสาเข็มตอกและเจาะได้ง่ายขึ้น เสาเข็มตอกและเจาะต่างกันที่เสาเข็มตอกคือการตอกตัวเสาเข็มแทรกลงไปในดิน ส่วนเสาะเข็มเจาะจะคว้านดินออกมาก่อนแล้วค่อยใส่เหล็กและเทคอนกรีตลงไปหล่อเป็นเสาเข็ม
ผลข้างเคียงของสองกรรมวิธีนี้ก็ต่างกัน การใช้เข็มตอกจะเบียดดินให้มีความหนาแน่นขึ้น ซึ่งในกรณีการสร้างตึก ต้องใช้เข็มหลายต้น การตอกเข็มจะทำให้ดินค่อย ๆ เบียดตัวกันไป การใช้เข็มตอกประหยัดต้นทุน เพราะทำงานง่ายกว่า แต่อีกด้านก็อาจทำความเสียหายให้กับฐานรากของอาคารข้างเคียงที่มีอยู่แล้วจากการโดนดินเบียดเช่นกัน
การใช้เข็มเจาะจึงมีความปลอดภัยต่ออาคารข้างเคียงมากกว่า เพราะมีการสั่นสะเทือนน้อยกว่า และดินจะไม่ไปเบียดฐานรากอาคารข้างเคียง เพราะฉะนั้นยิ่งมีอาคารอื่นอยู่ใกล้ ๆ ก็ควรพิจารณาใช้เข็มเจาะมากกว่าเข็มตอก
ในกรณีท้องที่กรุงเทพมหานคร มีกฎหมายรองรับกำหนดว่าห้ามใช้เข็มตอก ในระยะที่ใกล้อาคารอื่นมากกว่า 30 เมตร และแม้ท้องที่อื่นจะไม่มีกำหนดตายตัว แต่หากอาคารข้างเคียงเสียหายจากการตอกเข็มหรือการก่อสร้าง ก็ต้องรับผิดชอบเช่นกัน ฉะนั้นแม้เข็มตอกจะประหยัดกว่า แต่ผลเสียหายที่ตามมา อาจจะทำให้ทั้งเสียเวลา เสียเงิน และเสียอารมณ์กับเพื่อนบ้านได้ ก่อสร้างใกล้อาคารอื่น จึงควรใช้เข็มเจาะมากกว่าเข็มตอกครับ
ตอก และ เจาะ ศัพท์สั้น ๆ ง่าย ๆ สองคำนี้ จึงเกี่ยวพันกับรายละเอียดเล็ก ๆ และความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้เอง
จากใจ
ZmyHome
ฝากกดแชร์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ
